W Z_1 systematycznie zaburzam powierzchnie wody tworząc falę kulistą. W Z_2 robię to samo z tą samą częstotliwością. Otrzymuję dwie nakładające się fale kuliste o tej samej długości lambda. W wyniku nakładania się dwóch fal kulistych o jednakowej długości powstaje fala wypadkowa, której wielkość w danym punkcie zależy od różnicy odległości od źródeł fal. -- Dla d=|r_1-r_2| = n*lambda fala wypadkowa jest maksymalna, a jej amplituda A_w = A_1 + A_2. -- la d=|r_1-r_2| = (2n+1) * \lambda / 2 fale składowe wzajemnie się wygaszają. -- W punktach dla których odległość $d$ jest różna od n * lambda lub (2n+1) lambda / 2 fala wypadkowa będzie pomiędzy maksymalną a wygaszoną.